In Vedic art ligt de focus op het ontdekken van je eigen unieke expressie. Je wordt aangemoedigd om je niet met anderen te vergelijken en je te concentreren op je innerlijke wereld. Te ervaren hoeveel schoonheid daar in zit.  Je ervaart dat er ruimte is voor iedere bloem in de natuur.

“Wat is kunst?”, sprak ik met een collega op het werk. “Iemand is pas kunstenaar als je naast abstract werk, ook een gezicht goed kan weergeven”, antwoordde die. Dat is een manier om naar kunst te kijken. Een wereld waar je deel van uitmaakt als je iets “kan”. Het eerder meditatief schilderen in Vedic art kijkt daar naar in de zin van wat kunst is voor mij.

“Mama waarom schilder je eigenlijk? “, vraagt mijn zoon. “Ah ja, je verkoopt je schilderijen niet en je stelt ze niet tentoon”. Interessante vraag, dacht ik. Als ik terugkijk dan was het eerste nut, het plezier ontdekken van iets te doen dat niet nuttig lijkt. Als ik nu kijk dan heeft wat op het eerste zicht wat kliederen met verf lijkt veel betekenis in mijn leven.

Ik merk dat mensen er nood aan hebben om stil te staan en hun rugzakje leeg te maken”, zegt Leen Dendievel in de Krant Van West – Vlaanderen over haar boek “Asem” ( West-Vlaams voor adem). Het doet mij stilstaan bij hoe sterk het West – Vlaamse deure doen ook in mij zat. Hoe moeilijk stilstaan voor mij was. 

Terugblikkend op de nazomerweek Vedic art in Zuid-Frankrijk, sta ik stil bij de kracht van ‘ik kan het’. Voor de eerste keer verblijf ik op een krachtige, prachtige plek in het Zuiden voor een week met de deelnemers aan de basiscursus. Ze blijven er ook overnachten. Je bent dus echt veel samen, dat maakt het  intens. Je voelt het verlangen om dit te doen al maanden.