In Vedic art ligt de focus op het ontdekken van je eigen unieke expressie. Je wordt aangemoedigd om je niet met anderen te vergelijken en je te concentreren op je innerlijke wereld. Te ervaren hoeveel schoonheid daar in zit.  Je ervaart dat er ruimte is voor iedere bloem in de natuur.

“Wat is kunst?”, sprak ik met een collega op het werk. “Iemand is pas kunstenaar als je naast abstract werk, ook een gezicht goed kan weergeven”, antwoordde die. Dat is een manier om naar kunst te kijken. Een wereld waar je deel van uitmaakt als je iets “kan”. Het eerder meditatief schilderen in Vedic art kijkt daar naar in de zin van wat kunst is voor mij.

“Mama waarom schilder je eigenlijk? “, vraagt mijn zoon. “Ah ja, je verkoopt je schilderijen niet en je stelt ze niet tentoon”. Interessante vraag, dacht ik. Als ik terugkijk dan was het eerste nut, het plezier ontdekken van iets te doen dat niet nuttig lijkt. Als ik nu kijk dan heeft wat op het eerste zicht wat kliederen met verf lijkt veel betekenis in mijn leven.